Pedro Castillo, mësues i një shkolle rurale në Ande, i cili doli nga anonimati katër vjet më parë duke udhëhequr një grevë të mësuesve, u zgjodh zyrtarisht president i Perusë të hënën 19 korrik, duke u bërë kreu i parë i shtetit që nuk ka lidhje me politikat dhe elitat ekonomike dhe kulturore.

Zgjedhja e këtij sindikalisti 51-vjeçar në krye të vendit me 33 milionë banorë, u konfirmua në mbrëmje nga Juria Kombëtare e Zgjedhjeve (JNE) pas një votimi shumë të ngushtë kundër kundërshtarit të tij të krahut të djathtë populist Keiko Fujimori, i cili shtoi ankesat, para se të njoftojë lajmin se do të njihte rezultatet.

Lindur në një fshat në rajonin e Cajamarca (në veri), ku ai ishte mësues në një shkollë rurale për 24 vjet, Pedro Castillo është “presidenti i parë i dobët i Perusë”, siç e quante analisti Hugo Otero. Babai i tre fëmijëve, Castillo është katolik dhe gruaja e tij është Ungjillore.

Në oborrin e shtëpisë së tyre në fshatin Chugur, ulet një ikonë e Jezu Krishtit e rrethuar me dele me citatin në anglisht: “Zoti është bariu im”. Presidenti i sapozgjedhur ka një zakon të citojë pjesë nga Bibla për të justifikuar refuzimin e tij të abortit, martesave të të njëjtit seks dhe eutanazisë. Pranë shtëpisë së tij me dy kate me tulla, Pedro Castillo zotëron një fermë me një hektar, ku ai rrit misër, patate të ëmbla dhe perime, por edhe pula dhe lopë.

Castillo u rrit në fshatin Puña, ku punoi në fusha me prindërit e tij. Si fëmijë, ai duhej të ecte disa kilometra për të shkuar në shkollë. Gjatë fushatës presidenciale ai theksoi rrënjët e tij provinciale, duke veshur kapelen tradicionale të bardhë të veriut të vendit në të gjitha rrethanat ose duke veshur një ponç. Ai shpesh vinte në takimet e tij me kalë. Ai njoftoi gjatë fushatës se nëse do të fitonte, do të hiqte dorë nga paga e tij presidenciale dhe do të vazhdonte të jetonte me pagën e arsimit kombëtar.

Duke bërë fushatë me një laps gjigant si një simbol për të kujtuar të kaluarën e tij, si një mësues dhe rëndësinë që ai dëshiron t’i japë arsimit, Cardillo arriti me mesazhe të thjeshta të kanalizonte ndjenjën e indinjatës së miliona peruanëve, veçanërisht në zonat rurale.

Axhenda e tij radikale e majtë, bazohet në forcimin e sektorëve të shëndetësisë, arsimit dhe bujqësisë me qëllim, thotë ai, të përmirësojë situatën e peruanëve më të varfër që përballen me një recesion për shkak të pandemisë, si dhe rritjen e papunësisë dhe varfërisë. “Jo më i varfër në një vend të pasur,” vazhdoi të përsëriste ai gjatë fushatës zgjedhore.

Castillo është gjithashtu pro një rifillimi të kontrollit shtetëror mbi energjinë dhe pasurinë minerale të vendit, të tilla si gazi, litiumi, bakri dhe ari tani nën kontrollin e korporatave shumëkombëshe.

“Ne do të respektojmë pronën private”, këmbënguli ai, megjithatë, përballë kritikave që e akuzuan atë për dëshirën për të krijuar “një socializëm Bolivarian” si në Venezuelë.

Ka premtuar një milion vende pune në vit, investime publike për të ringjallur ekonominë përmes projekteve të infrastrukturës dhe kontratave me bizneset e vogla. Ai synon të “frenojë importet që prekin industrinë kombëtare dhe fermerët”.

“Ne po planifikojmë ndryshime, jo arna ose reforma si kandidatët e tjerë të majtë,” tha Castillo gjatë fushatës së raundit të parë. Ai premtoi të mblidhte një Asamble Kushtetuese për të hartuar një Kushtetutë të re, duke akuzuar atë aktuale për promovim të tepruar të ekonomisë së tregut. Ndër premtimet e tij më të diskutueshme të fushatës, Castillo është zotuar të dëbojë të huajt që kryejnë krime në Peru, një paralajmërim i fshehtë për migrantët e paligjshëm venezuelianë, të cilët, që nga viti 2017, kanë arritur qindra mijëra.

Ai gjithashtu dëshiron të rivendosë dënimin me vdekje për të luftuar pasigurinë. Presidenti i zgjedhur është anëtar i partisë Perú Libre, një nga partitë e pakta në Peru që mbron regjimin e presidentit të Venezuelës Nicolas Maduro.