Autor: Xhezair Dashi
“Për sa kohë jam unë këtu ti veç dëgjon […] unë këtu (në Kuvend) jam në shtëpi time […] e ke kthyer dinjitetin në para […] i ke marrë fëmijët peng”.
Prej një pozicioni financiarisht të dinjitetshëm (shih deklarimin e tij të pasurisë), Dimal Basha i drejtohet një përfaqësuesi të mësuesve grevistë – që kërkojnë dinjitet minimal financiar jetese – se “e ka kthyer dinjitetin në para”.
“A keni punuar para lufte pa para”, i thotë Dimal Basha, Jasharajt, me mllef e britma histerike nervash militanti – por, edhe me një palogjikësi përcjellëse kur Jasharaj i thotë se “Po”.
“Eeee”, kthehet Basha sikur fitoi admirueshëm argumentin, si një i pamendë.
S’dihet a do të punonte Dimal Basha si deputet në Kuvendin e Kosovës pa pagesë si mësimdhënësit në vitet e 90’ta.
Ky i fundit, sot, deklarativisht, mishëron “dashurinë e çiltër ndaj shtetit”, dhe paraqitet si çjerrës i të keqes me ndershmëri morale kopshti edenian të Vetëvendosjes.
Në parajsën fillestare, ku mëkati nuk tolerohet, as dija mbi të mirën e të keqen.
“Këtu jam në shtëpi time”, i thotë Basha kreut të SBAShK-ut, derisa shpërthen në helme verbale ndaj tij. Pra, Kuvendin, deluzionalisht, e sheh si pronë të tij, ku, me moral të pakontestueshëm, linçon njeriun jetëgjatësia e të cilit pulson kërkim të kushteve më të mira për punonjësit që i përfaqëson.
Dimal Basha është deputeti i kryeministrit ish-Albin Kurti, që tashmë s’është Albin Kurt (thënë në frazimin e tij).
Ekskomunikimi i tillë i të gjithë atyre që guxojnë të kërkojnë diçka më shumë, si rasti i Rrahman Jasharajt, do të mbetet njollë e zezë në demokracinë kosovare.
Nga shpallja e tij si anëtar të një partie serbe, në analfabet, në linçimin më stërkeq të mundshëm që i bëhet nga strukturat e pushtetit, në demonizimin dhe faturimin e së keqes mbi të, në personifikimin e tij si mallkim i shoqërisë – të gjitha këto helme, në fund të fundit, s’janë asgjë më shumë se parathënie e një pushteti që i janë zhbërë instinktet, që s’beson më në vete, që s’di të mendojë, që janë mbyllur në kështjella kristali e ku vështrimi bëhet me lente rozë.
Ky Dimal Basha nuk të lë as shije të një hipokriti, por të një imituesi të hipokrizisë./Reporteri.net/