Autor: Burim Mexhuani

Paraqitja e një krimineli të vrarë si hero nga kryeministri i një qeverie është një fenomen shqetësues dhe i rrezikshëm që minon sundimin e ligjit dhe gërryen besimin e publikut tek qeveria dhe sistemi ligjor. Kjo ndodhi teksa kryeministri Kurti në 5 vjetorin e vrasjes së Oliver Ivanoviq i kushtoj një cicërimë me lëvdata në rrjetet sociale në gjuhën amtare të Ivanoviqit.

Kryeministri Kurti lëvdoi politikanin e vrarë serb, Oliver Ivanoviq, pavarësisht se i njëjti para shtatë vitesh ishte dënuar me nëntë vite burgim për krime lufte ndaj shqiptarëve.
Kryeministri Kurti me pak fjalë politikanin dhe kriminelin tashmë të ndjerë Ivanovic, e ka justifikuar veprimet e tij kriminale.

Një shembull i këtij fenomeni mund të shihet në mënyrën se si disa qeveri të botës latine i kanë portretizuar trafikantët e drogës dhe drejtuesit e karteleve si figura të “Robin Hood”, të cilët duke luftuar kundër zyrtarëve të korruptuar të qeverisë dhe duke mbrojtur komunitetin e tyre. Në disa raste, këta individë mund të përshkruhen edhe si dëshmorë ose heronj që kanë vdekur në luftën kundër korrupsionit.

Ky lloj portretizimi i kryeministrit Kurti për Oliver Ivanoviq duke i thur lëvdata një krimineli dërgon një mesazh të rrezikshëm për publikun, pasi sugjeron se veprimtaria kriminale mund të justifikohet apo edhe të festohet nëse bëhet në emër të një kauze më të lartë. Kjo, gjithashtu minon sundimin e ligjit, pasi nënkupton që individët që shkelin ligjin mund të shfajësohen nëse shihen se luftojnë kundër padrejtësisë ose shtypjes.

Përveç implikimeve ligjore dhe morale të këtij fenomeni, krijon edhe një kulturë mosndëshkimi, ku individët që shkelin ligjin ndihen të imunizuar ndaj pasojave. Kjo është veçanërisht problematike në vendet ku sundimi i ligjit është i dobët dhe ku korrupsioni qeveritar është i përhapur.

Për të luftuar këtë fenomen, është thelbësore të sigurohet që zyrtarët e qeverisë dhe liderët politikë në Kosovë të mos lavdërojnë individët që kanë qenë të përfshirë në veprimtari kriminale. Kjo mund të përfshijë masa të tilla si zbatimi i udhëzimeve strikte etike për zyrtarët e zgjedhur, rritja e transparencës dhe mbikëqyrjes së veprimeve të qeverisë dhe sigurimi i mbështetjes dhe mbrojtjes për sinjalizuesit që ekspozojnë korrupsionin dhe abuzimin me pushtetin.

Përveç këtyre masave, është gjithashtu e rëndësishme të ndërgjegjësohet publiku për rreziqet e portretizimit të kriminelëve të vrarë si heronj. Kjo mund të përfshijë edukimin e qytetarëve për të drejtat e tyre dhe inkurajimin e tyre për të folur kundër korrupsionit dhe abuzimit të pushtetit. Në fund të fundit, mbrojtja e të drejtave të qytetarëve dhe sigurimi që të gjithë individët të mbahen përgjegjës për veprimet e tyre është thelbësore për ruajtjen e një shoqërie të drejtë dhe të barabartë.

Është vërtet një “mrekulli” e shoqërisë tonë që kryeministri Kurti mund të marrë një vrasës gjakftohtë dhe ta kthejë në një hero me disa fjalë të punuara mirë dhe me marifet.
Kryeministri Kurti mund të duket si një magjistar që ka aftësinë për të larguar veprimet negative të një krimineli dhe të lërë pas qëllimeve të supozuara “fisnike”.

Është thuajse sikur qeveria po thotë “Sigurisht, ky person mund të ketë kryer akte të papërshkrueshme, por shikoni pamjen më të gjerë, ai po bënte luftën e mirë”. Është një manipulim i zgjuar i së vërtetës dhe është turp që kaq shumë njerëz bien pas kësaj.

Por të mos harrojmë, ky kriminel, pavarësisht nga synimet e tij “fisnike’’, mbetet ende kriminelë. Ai (Ivanoviqi) ka shkel ligjin dhe u shkaktuan dëme të tjerëve dhe ishte dënuar me nëntë vite burgim për krime lufte ndaj shqiptarëve. E megjithatë, qeveria do të na bënte të besojmë se ai është heroi, që meriton lëvdata dhe admirim. Është një formë e shtrembëruar e logjikës që është edhe befasuese dhe shqetësuese.

Është pothuajse sikur qeveria dëshiron që ne të besojmë se qëllimi justifikon mjetet dhe se është në rregull të shkelësh ligjin për sa kohë që po lufton për një kauzë të mirë. Por të mos harrojmë se kjo është një shpat i rrëshqitshëm dhe para se ta kuptoni, kufiri midis asaj që është e drejtë dhe e gabuar bëhet e paqartë.

Është një gjendje e trishtuar e punëve kur qeveria është e gatshme të sakrifikojë drejtësinë dhe shtetin e së drejtës për hir të përfitimeve politike. Por, përsëri, kjo është politikë për ju, apo jo?