Nëse do të pyesnim njerëzit e suksesshëm se çfarë u kanë mësuar sipërmarrjet e tyre përkatëse, disa nga gjërat të cilat me gjasë do të përmendin do të ishin: Ekipi i palodhur. Idetë e shkëlqyera. Etika në punë. Të qenurit të vendosur. Dëshira për të guxuar. Skuadra bashkëpunuese. Partnerë të mëdh. Akses në një kapital etj.

Të gjitha këto qëndrojnë, mirëpo ka diçka që I dallon nga turma. Inc Magazine kontaktoi me një sipërmarrës jashtëzakonisht të suksesshëm, i cili preferoi të mbetej anonim. Gjëja më e rëndësishme që i ka mësuar biznesi është:

SE NUK DI.

Pa dyshim, thekson Inc, kjo qasje tingëllon e çuditshme kur në fund të fundit, përvoja është mësuesi më i mirë, veçanërisht kur rezultati është suksesi. Megjjithatë duket se Paradaksi i SokratIT – Unë di që në nuk di asgjë – gjen zbatim te suksesi për shumë arsye.

Si argument mund të përmendet rasti i një studimi të bërë te mjekët në vitin 2005, të botuar në journal of Internal Medicine. Studimi tregoi se mjekët të cilëve u ishin dhënë raste klinike sfiduese, qenë në gjendje të kishin një diagnozë të saktë dy të tretat e kohës. Por, kur të njëjtëve mjekëve iu kërkua të analizonin diagnozën fillestare dhe të merrnin parasysh mundësitë alternative – me pak fjalë, të imagjinonin se me të vërtetë nuk e “dinin” – saktësia e tyre u përmirësua me 40%.

Jeff Bezos thotë se treguesi kryesor i inteligjencës së lartë është gatishmëria për të ndryshuar mendjen. Me pak fjalë, këta njerëz të suksesshëm zgjohen çdo ditë duke menduar se dinë shumë pak, gjë që i bën që të përmirësohen, të kenë rezultate të reja dhe të rishikojnë dhe riformojnë mënyrën e tyre të të parit të gjërave.

“Unë nuk di asgjë” ndihmon që kushdo të jetë i hapur ndaj gjërave dhe njohurive të reja.