Autor: Shkumbin B. Kajtazi

---

Ora 16:20 e ditës së hënë ka qenë fatale për një nga punëtorët që po kryenin renovimin e një pjese të ish-hotelit Adriatik, dhe e frikshme për tre punëtorë të tjerë që arritën të shpëtonin.

---

Një nga ta është Sylë Sadiku, i cili është vetëm 20 vjeç. Ai shpëtoi për një qime të flokët, që në sekonda, sipas tij, përkthehet vetëm në 3 sosh. Ai falenderon Zotin që shpëtoi.

“Nuk muj t’ju thom sen të sigurt. E di vetëm që 3 sekonda jonë kanë në pyetje për me mbet edhe na qaty. Po fati, dolem prej obiektit dhe u rrxu krejt… Falenderimi i takon Allahut fuqiplotë që sot jetoj!”, i ka thënë ai Reporteri.net.

Se Sylë Sadiku dhe dy të tjerë kishin fat atë ditë, tregon fakti se ata dolën pikërisht nga hyrja që edhe u rrënua objekti. Ai thotë se kanë dalur nga hyrja e parkingut, dhe i pyetur nëse ajo ishte hyrja ku edhe u rrënua, thotë shkurt: Po!

Syl Sadiku e kthen parasysh momentin e frikshëm të asaj dite. Ai tregon se si i kishte thirrur për të ikur Visar Behramit që humbi jetën, dhe sqaron se si koha nuk ishte e mjaftueshme për të.

“Në momentin që kishte filluar me rënë një pjesë e objektit, unë kam bertit “ik Visar”, ai është larguar mirëpo objekti veç po rrënohej. Atëherë edhe kur u mbyllë dera e objektit , njëra pjesë veç kishte rënë, por deshi fati dera u hap. Ne dolëm jashtë, por Visari nuk ishte me ne…”, rrëfen ai.

Ndonëse kishte shumë presion të kohës dhe gjithçka ndodhi në disa sekonda, 20 vjeçari e kujton një frikë të madhe që e kishte. Ai kishte drojë që do të shembej i gjithë hoteli dhjetra vjet i vjetër.

“Prej momentit të frikshëm, janë përzier shumë zhurma se po thyheshin xhamat e dritareve, objekti po rrënohej. Frika më e madhe ishte që në atë moment mos po rrënohej i gjithë objekti”, thotë Sadiku.

Duke përsëritur se ishte ngjarje e tmerrshme, Sylë Sadiku thekson se po vuan nga ajo ditë, dhe se shëndeti i tij nuk është njëlloj.

“Ishte ngjarja më e tmerrshme që më ka ndodhur. Thjesht ishte një punë të cilën e bëja pa menduar pasojat. Sot jam i ç’rregulluar emocionalisht e mentalisht, andaj dhe për një kohë duhet t’i kushtohem shëndetit tim, ku dhe duhet të perdor terapi dhe konsultë me psikologun”, përfundon ai.

Lexoni të plotë rrëfimin e 20 vjeçarit që për 3 sekonda shpëtoi jetën:

Ky është Sylë Sadiku, një 20 vjeçar. Ai ishte një ndër punëtorët që punonim në objektin e ish-hotelit Adriatik, i cili u shemb ditë më parë dhe la një të vdekur. “Falënderimi i takon Allahut fuqiplotë që sot jetoj!”, thotë ai.

Reporteri.net: Për sa sekonda keni arritur të dilni nga objekti, përafërsisht?

S. Sadiku: Nuk muj t’ju thom sen të sigurt. E di vetëm që 3 sekonda jonë kanë në pyetje për me mbet edhe na qaty. Po fati, dolem prej obiektit dhe u rrxu krejt…

Reporteri.net: Nga keni dalur ju?

S. Sadiku: Nga hyrja nga parkingu.

Reporteri.net: Aty ku u rrëzua hoteli?

S. Sadiku: Po.

Reporteri.net: A mund të na tregoni çfarë po punonit në momentet e shembjes?

S. Sadiku: Në momentin e shëmbjes së objektit ishim duke punuar në thyerjen e disa stubave.

Reporteri.net: Si e dëgjuat që ka nisur të shembet hoteli dhe si keni arritur të ikni?

S. Sadiku: E kam ditur qe është duke u rrënuar objekti sepse veq kishte filluar më rënë muri nga ana e djathtë e objektit, dhe është degjuar zhurma e madhe nga shembja e murit.

Reporteri.net: Çka mendoni se ka shkaktuar shembjen e hotelit?

S. Sadiku: Ne thjesht kemi qenë duke punuar në rinovimin e objektit , nuk kam ndonjë informatë të hollësishme rreth shembjes së tij.

Reporteri.net: Si e përshkruani ndjesinë e atij momenti të frikshëm?

S. Sadiku: Prej momentit të frikshëm, janë përzier shumë zhurma se po thyheshin xhamat e dritareve, objekti po rrënohej. Frika më e madhe ishte që në atë moment mos po rrënohej i gjithë objekti.

Reporteri.net: A e keni dëgjuar të kërkojë ndihmë Visar Behramin, tashmë të ndjerë?

S. Sadiku: Në momentin që kishte filluar me rënë një pjesë e objektit, unë kam bertit “ik Visar”, ai është larguar mirëpo objekti veç po rrënohej. Atëherë edhe kur u mbyllë dera e objektit , njëra pjesë veç kishte rënë, por deshi fati dera u hap. Ne dolëm jashtë, por Visari nuk ishte me ne…

Reporteri.net: A mbani mend më shumë diçka në lidhje me Visarin?

S. Sadiku: Jo.

Reporteri.net: A keni fotografi të mehershme nga vendi ku po punonit?

S. Sadikur: Jo nuk kam, se veç 2 dit kam punuar në atë vend unë.

Reporteri.net: Çfarë mund të na thoni tjetër për rastin?

S. Sadiku: Ishte ngjarja më e tmerrshme që më ka ndodhur. Thjesht ishte një punë të cilën e bëja pa menduar pasojat. Sot jam i ç’rregulluar emocionalisht e mentalisht, andaj dhe për një kohë duhet t’i kushtohem shëndetit tim, ku dhe duhet të perdor terapi dhe konsultë me psikologun.