E lindur në Shën Petersburg, Lou Andreas Salomé (1861-1937) ishte një shkrimtare, mendimtare dhe psikanaliste e cili u shfaq në qarqet intelektuale më të shquara të Evropës së fundit të shekullit të 19-të. Pavarësisht angazhimit me mendjet më të privilegjuara të kohës, sot ajo është praktikisht e panjohur – një fakt që na detyron të vëmë në dyshim vlefshmërinë e famës së saj.

E bija e një gjenerali rus që punonte në shërbim të familjes Romanov, në moshën shtatëmbëdhjetë vjeçare takoi mentorin e saj të parë, Henrik Gillot, mësuesin e fëmijëve të Zar-it, i cili do ta inicionte atë në teologji dhe letërsi franceze e gjermane. Gillot, i martuar dhe me fëmijë, shpejt ra në dashuri me Loun dhe i kërkoi dorën për martesë; ajo e refuzoi atë.

Në 1880, Lou udhëtoi për në Cyrih me nënën e saj. Atje ajo studioi Teologji Dogmatike dhe Histori të Fesë në Universitetin e Cyrihut. Dy vjet më vonë ajo u transferua në Romë, ku takoi Paul Rée (i cili do të ishte i dashuri i saj për ca kohë) dhe Friedrich Nietzsche – me ta ajo do të krijonte një treshe intelektualisht dërrmuese. Udhëtimet dhe studimet e saj vazhduan, derisa në 1887 ajo do të takonte burrin me të cilin do të martohej: Carl Friedrich Andreas. Martesa e saj me Andreas, e cila zgjati deri sa ai vdiq në vitin 1930, nuk u realizua kurrë – disa thonë se ai kërcënoi të vriste veten nëse ajo refuzonte të martohej me të dhe se ata jetonin gjithmonë në shtëpi të ndara. Për më tepër, Lou vazhdoi të kishte marrëdhënie me burra të tjerë për pjesën tjetër të jetës së saj.

Duke shkruar artikuj dhe libra, Salome do të ruante pavarësinë ekonomike nga i shoqi. Ajo ishte personi i parë që botoi studime rreth punës së Nietzsche s, gjashtë vjet para vdekjes së filozofit – i cili në një moment ra në dashuri me të dhe i kërkoi të martohej me të; propozimin që ajo do ta refuzonte edhe një herë. Disa studiues besojnë se gjatë kësaj faze Nietzsche sa ishte nën ndikimin e zhgënjimit do të shkruante edhe Kështu foli Zarathustra.

Në 1897, tashmë e martuar me Andreas, Lou takoi shkrimtarin Rainer Maria Rilke, me të cilin do të mbante një lidhje romantike për shumë vite. Poeti i ri, pesëmbëdhjetë vjet më i ri se ajo, u dashurua menjëherë me Lou, i cili në fillim e refuzoi atë. Pas ca kohësh dhe për shkak të këmbënguljes së Rilke, ajo pranoi të kishte një marrëdhënie me të, e cila gjithmonë luhatej mes dashurisë, miqësisë, admirimit, dashurisë platonike dhe një marrëdhënieje tepër të thellë krijuese. Dëshmi e lidhjes së tyre të zgjatur dhe intensive janë letrat e tyre të dashurisë, të cilat ende mbijetojnë. Ndër të tjera, ajo i mësoi rusisht Rilkes, që ai të mund të lexonte Tolstoin dhe Pushkin.

Në vitin 1902, pas vetëvrasjes së Paul Rée, Salome hyri në një krizë të thellë që do ta kapërcente me ndihmën e mjekut vjenez Friedrich Pineles. Ajo do të kishte një lidhje romantike me të që do ta çonte atë në një abort vullnetar.

Në vitin 1911 ajo u takua me Sigmund Frojdin dhe u lidh menjëherë pas psikoanalizës, duke qenë e vetmja femër që u pranua në Rrethin Psikoanalitik të Vjenës. Për pjesën tjetër të jetës së tyre ata do të ruanin një marrëdhënie miqësore të bazuar në respekt dhe dashuri të thellë. Ajo filloi të jepte terapi psikoanalitike në qytetin gjerman Gotinga.

Lou Andreas Salome vdiq në vitin 1937 në moshën 76-vjeçare për shkak të dështimit të veshkave. Mendimi i saj kombinoi psikanalizën frojdiane me filozofinë e Nietzsche s dhe studimet e saj bazoheshin kryesisht në narcisizmin dhe seksualitetin femëror.

Kjo është një grua që e ka jetuar jetën e saj me liri ekstreme, përtej asaj që ishte e zakonshme në atë kohë; ajo ishte një ikonë për gruan e lirë të shekullit të 20-të. Pavarësisht nga fakti se ajo do të mbetej çuditërisht në rajonin e zymtë të kujtesës historike, ajo që është e vërtetë është se disa nga njerëzit më me emër të njëqind viteve të fundit psherëtinë më shumë se një herë për të. /Reporteri.net