Poezi nga Thomas Stearns Eliot / Përkthyer nga Maksim Rakipaj

Nëse Koha dhe Hapësira, si thonë të Urtët,
janë gjëra që s’mund të ekzistojnë,
dielli që nuk cenohet nga ndryshimet
aspak nuk është më sipëror se ne.

Përse pra, e dashur, të shpresojmë
të jetojmë një shekull a më tej?
Flutura që jeton veçse një ditë
ka jetuar përjetësinë.

Lulet që të dhashë kur vesa
fërgëllonte në degën kacavjerrëse,
para se bleta të shkonte të thithte
trëndafil i egër qe tharë.

Të ngutemi pra, të marrim sa më shumë
pa u trishtuar nëse vyshken më pas;
të pakta janë ditët e dashurisë sonë:
të paktën t’i bëjmë hyjnore.