Poezi nga Ndre Mjeda

Jeni lodhë, dallëndysha t’shkreta,
Je molis’i ziu bylbyl;
Ah! pushoni n’streh’ku u gjeta,
Pusho n’kopshtë te njaj zymyl.
Mbi krahë t’uej prei dhenash tjera
Ju prendveren na pruet këtej;
Shlodhn’ ju pra, dallëndysha t’mjera,
Rri, bylbyl, n’lulzim qi kthej.
Se qe’j prrue prei malit ulet
E t’tanë fushës ushqim i nep;
E nen borë po shperthejn’ lulet
Porsi fëmië që zbulohen n’djep.
Fllad i let me vapë dashtnijet
Puthi pemen gemb për gemb;
U zgjue pema, e qe prei shijet
Buloj mbarë neper kopshtë t’em.
Ndej’ brië votres nieri myket:
Vrapo bulk, ku puna t’thrret;
Tui vrue fushen kau berlyket,
Lyp’m’u vue per lavrë t’vet.