Është e zakonshme për prindërit të ndihen të mbingarkuar përballë një fëmije që duket se nuk dëgjon. Në ato momente, instinkti na shtyn drejt ulërimave, kërcënimeve apo ndëshkimeve për të siguruar bindjen. Por sipas Reem Raouda, sipërmarrëse dhe trajnere për prindërimin, problemi nuk qëndron te fëmijët, por te mënyra se si u flasim atyre.

Pasi ka analizuar mbi 200 marrëdhënie prind–fëmijë, Raouda ka vërejtur se prindërit që përballen me më pak rezistencë nuk janë domosdoshmërisht më autoritarë, por përdorin një gjuhë që nxit bashkëpunimin spontan, pa u mbështetur në kërcënime apo shpërblime. Në një artikull për CNBC, ajo ka renditur disa nga frazat më të dëmshme që prindërit përdorin pa e kuptuar, dhe ka propozuar alternativa të shëndetshme të bazuara në respekt, empati dhe nxitje të përgjegjshmërisë.

Shembuj të frazave toksike dhe se si mund t’i zëvendësoni ato:

1. Nga kërcënimet tek përgjegjësia

Frazat si: “Nëse nuk dëgjon, nuk do shikosh TV!” krijojnë rezistencë dhe sjellje kundërshtuese. Raouda sugjeron të thuhet:

“Kur të jesh gati ta bësh këtë, atëherë mund të bëjmë atë që të pëlqen.”

Mesazhi mbetet i qartë, por i jep fëmijës mundësinë të zgjedhë kur të përfshihet, duke e nxitur të marrë përgjegjësi.

2. Mos mohoni emocionet

Shprehje si: “Mos qaj, s’është gjë!” mund të dëmtojnë besimin dhe të mohojnë ndjenjat e fëmijës. Më mirë të thuhet.

“Po shoh që je shumë i mërzitur. Më trego çfarë po ndodh.”

Kjo qasje nxit lidhjen emocionale dhe krijon një ambient më të qetë.

3. Zëvendësoni përsëritjen me dëgjim aktiv

Frazat si: “Sa herë duhet ta përsëris?” shprehin frustrim dhe nuk ndihmojnë. Mund të thuhet:

“Ta kam kërkuar disa herë. Më ndihmo të kuptoj pse po të duket e vështirë.”

Kjo krijon hapësirë për dialog dhe kuptim.

4. Shmangni gjykimin, nxitni reflektimin

Frazat si: “Kjo nuk bëhet!” mund të shkaktojnë ndjenjë turpi. Raouda sugjeron të thuhet:

“Duket se diçka po të largon nga ana jote më e mirë. Le ta flasim.”

Kjo ndihmon fëmijën të kuptojë veprimet e veta pa i dëmtuar vetëvlerësimin.

Një mënyrë tërësisht e re komunikimi

Ky stil komunikimi nuk bazohet në një formulë të ngurtë, por në ndryshimin e qasjes: qëllimi nuk është të kontrollosh fëmijën, por të ndërtosh kushte për bashkëpunim natyral dhe afatgjatë.

Siç thekson Raouda:

“Fëmijët bashkëpunojnë kur ndihen të respektuar, të sigurt emocionalisht dhe të përfshirë.”