Gjeorgjianët do të votojnë të shtunën në një zgjedhje kritike që mund të përcaktojë nëse një nga ish-shtetet dikur më properëndimore ish-sovjetike do të anojë drejt një rruge më autoritare, të lidhur me Rusinë.

Për tre dekadat e fundit, Gjeorgjia – një vend me 3.6 milionë banorë në malet e Kaukazit – ka pasë aspirata të forta pro-perëndimore, me sondazhet që tregojnë se deri në 80% e banorëve të saj favorizojnë anëtarësimin në BE, shkruan The Guardian.

Megjithatë, vitet e fundit, qeveria, e udhëhequr nga partia populiste Ëndrra Gjeorgjiane (GD), është larguar gjithnjë e më shumë nga perëndimi në favor të Rusisë, duke shfaqur hezitim në dënimin e Moskës për pushtimin e saj në Ukrainë.

Zgjedhjet parlamentare shihen nga shumë si më të rëndësishmet që nga pavarësia nga Bashkimi Sovjetik në vitin 1991, tha Kornely Kakachia, drejtor i Institutit Gjeorgjian të Politikës.

“Ky është një moment vendimtar që do të përcaktojë nëse vendi do të bëhet një demokraci sovrane e integruar me Perëndimin apo do të bjerë përsëri në sferën e ndikimit të Rusisë”, tha ai në një intervistë në kryeqytetin Tbilisi.

Vëzhguesit prej kohësh theksojnë se këto zgjedhje duhet të shihen përmes një lenteje më të gjerë sesa thjesht një përleshje gjeopolitike midis Rusisë dhe Perëndimit, me të ardhmen demokratike të vendit të varur në balancë.

Thomas de Ëaal, një bashkëpunëtor i lartë i Carnegie Europe dhe një ekspert për rajonin, tha: “Ajo që është në rrezik këtu është demokracia gjeorgjiane. Ekziston një rrezik real që vendi të bëhet një shtet njëpartiak. Partia Ëndrra Gjeorgjiane ka qenë mjaft e hapur për drejtimin që dëshiron të shkojë”.

GD, e cila ka qenë në pushtet që nga viti 2012, u themelua nga miliarderi në hije Bidzina Ivanishvili, i cili e bëri pasurinë e tij në Rusi në vitet 1990 dhe shihet nga shumë miq dhe armiq si figura më e fuqishme e Gjeorgjisë edhe pse nuk ka mbajtur poste publike për më shumë se një dekadë.

Në javët e fundit, Ivanishvili dhe aleatët e tij janë zotuar të ndalojnë të gjitha partitë kryesore të opozitës dhe të largojnë ligjvënësit e opozitës pas zgjedhjeve, duke i etiketuar ata si “kriminelë” dhe “tradhtarë”.

Gjatë një mitingu të rrallë publik të mërkurën në qendër të Tbilisit, Ivanishvili e dyfishoi premtimin, pasi kishte premtuar më parë se do të zhvillonte një “gjyq të Nurembergut” të anëtarëve të UNM, partisë kryesore opozitare. UNM u themelua nga ish-presidenti i Gjeorgjisë, Mikheil Saakashvili, i cili aktualisht është në burg me akuza për shpërdorim të pushtetit që aleatët e tij thonë se janë të motivuar politikisht.

Mesazhi qendror i fushatës së GD-së ka qenë “Zgjidhni paqen, jo luftën”, duke nënkuptuar se opozita do ta tërhiqte Gjeorgjinë në një konflikt të stilit të Ukrainës, ndërsa vetëm udhëheqja e tyre mund të sigurojë paqen dhe stabilitetin.

Po ashtu, janë shfaqur billborde në të gjithë kryeqytetin që paraqesin imazhe të kishave dhe arenave sportive të bombarduara ukrainase, duke i krahasuar ato me imazhe paqësore nga Gjeorgjia.

Rusia, e cila pushtoi Gjeorgjinë në vitin 2008 dhe mbështeti separatistët e armatosur në rajonet separatiste të Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut të mbështetur nga Moska, mbetet e papëlqyeshme në mesin e gjeorgjianëve të zakonshëm.

Pushtimi rus i Ukrainës ka fuqizuar opozitën pro-perëndimore, e cila kritikon qeverinë për qëndrimin e saj neutral ndaj Moskës dhe hezitimin e saj për të vendosur sanksione, duke e parë atë si një shenjë besnikërie ndaj Kremlinit. Por disa mbeten të kujdesshëm ndaj pasojave të mundshme të provokimit të Rusisë.

Mesazhi i GD-së gjen mbështetjen më të madhe në rajonet që vuajtën rëndë gjatë pushtimit rus të vitit 2008 – një konflikt pesëditor për të cilin disa gjeorgjianë fajësojnë politikat e pamatura të Saakashvilit, i cili ishte president në atë kohë. Lufta la plagë të thella në vend, me trupat ruse që ndaluan vetëm 25 milje nga Tbilisi.

Maka Khutsishvili, një pronar dyqani në Tbilisi i cili është me origjinë nga qyteti i Gorit, ku ishte i pranishëm gjatë një pushtimi të shkurtër nga trupat ruse në vitin 2008, tha: “Unë nuk jam kundër Europës, por ne kufizojmë Rusinë, jo Francën apo Gjermaninë. Askush nuk do të vijë të na mbështesë nëse Rusia pushton. Të rinjtë që protestojnë kundër qeverisë mund të mos e kujtojnë luftën, por ne e kujtojmë… Tani për tani ne kemi nevojë për paqe dhe udhëheqësit aktualë mund ta garantojnë atë”.