Ministria e Punëve të Jashtme të Kosovës ka përfunduar analizën fillestare për sulmin terrorist të 24 shtatorit në Banjskë të Zveçanit.

Gazeta online Reporteri.net ka siguruar raportin 50 faqësh, ku ofrohen dëshmi të qarta të mbështetjes dhe koordinimit të Serbisë për aktin e agresionit ndaj shtetit të Kosovës më 24 shtator. Në raport tregohet me dëshmi plani i detajuar për pushtimin e katër komunave me shumicë serbe, pozicionimi në 43 pika strategjike, në udhëkryqe, kodra e ura. Fillimisht ishte planifikuar të merrej nën kontroll Leposaviqi, e më pas komunat tjera.

Raporti ka konstatuar se deri në nivelet më të larta të shtetit serb janë të përfshirë në këtë akt. Sipas raportit, Serbia mbështeti dhe ndihmoi këtë sulm terrorist.

Në përbërje të grupit paraushtarak që kreu sulmin në Banjskë ishin 80 paraushtarakë të armatosur, konstaton raporti. Grumbulli i dokumenteve dhe sasia e armatimit të konfiskuar në vendin e ngjarjes, dëshmojnë  se ky sulm ishte bërë për të të nxitur një grusht shteti më të gjerë të dhunshëm kundër Republikës së Kosovës dhe të shërbejë si pretekst për një ndërhyrje ushtarake të ushtrisë serbe, e cila ka qenë në gatishmëri të lartë dhe e grumbulluar pranë kufirit me Kosovën për një kohë të gjatë, konstaton raporti.

“Ky raport preliminar ofron dëshmi të qarta të mbështetjes dhe koordinimit të Serbisë. Deri në nivelet më të larta të shtetit serb, janë të përfshirë në këtë dhe akte të tjera destabilizuese. Serbia e mbështeti, ndihmoi dhe drejtoi këtë sulm terrorist.

Një grumbull dokumentesh dhe një sasi e madhe armësh të nivelit ushtarak, të sekuestruara dhe ekzaminuara nga Organet e rendit të Kosovës, po dëshmojnë përtej dyshimit të arsyeshëm se ky sulm ishte krijuar për të të nxitur një grusht shteti më të gjerë të dhunshëm kundër Republikës së Kosovës dhe të shërbejë si pretekst për një ndërhyrje ushtarake të ushtrisë serbe, e cila ka qenë në gatishmëri të lartë dhe e grumbulluar pranë kufirit me Kosovën për një kohë të gjatë”, thuhet në raportin e siguruar nga Gazeta Online Reporteri.net.

Tutje aty potencohet se vetëm pas paralajmërimit të SHBA-ve presidenti serb Vuçiq u detyrua të urdhërojnë një tërheqje të pjesshme të trupave të pozicionuar pranë kufirit me Kosovën.

Aty përmendet se gjatë shkëmbimit të zjarrit me Policinë e Kosovës, mes terroristëve të vrarë ishte edhe truproja e shefit të BIA-s në Serbi, Aleksandar Vulin, i sanksionuar nga SHBA-ja.

Sipas të dhënave të disponueshme, thekson raporti, më shumë se 80 sulmues u tërhoqën dhe u arratisën në Serbi.

“Një gamë e gjerë armatimesh ushtarake të sekuestruara, së bashku me dokumentacionin e origjinës së tyre, pa dyshim uron nga arka e ushtrisë serbe dhe nuk gjendet as në tregun e zi. Kjo është një provë shtesë se ky sulm nuk ishte i kufizuar në një fushë të vetme vendi por i ekzekutuar me qëllim të zgjerimit të përleshjeve, vrasjeve dhe nxitjes së një konflikti ushtarak.

Raporti thekson se armatimi i gjetur në vendin e ngjarjes ishte për më shumë 400 trupa, dhe tërë sasia e tij me dhjetëra mijëra fishekë për mitralozë, raketa antitank, qartë demonstrojnë se sulmi i 24 shtatorit u pa si vetëm pikënisja e diçkaje shumë më të madhe.

Skenari i tmerrshëm ishte edhe humbja e jetëve, duke përfshirë këtu, siç thotë raporti edhe vrasjen e mundshme të anëtarëve forcave paqëruajtëse të KFOR-it dhe pjesëtarëve të tjerë të Policisë së Kosovës.

Sipas Raportit, Radoiçiq i cili ishte në krye të grupit paraushtarak është thellësisht i ngulitur në strukturën e sigurisë së shtetit serb , duke filluar nga policia e deri te ushtria dhe shërbimet e inteligjencës në nivele të ndryshme të zinxhirit komandues.

Aty përmenden lidhjet e ngushta të Vuçiqit me Radiçiqiqin i cili ishte de fakto lider i Listës Serbe dhe rolin e tij në vrasjen e politikanit serb në Kosovë Oliver Ivanoviq.

Derisa Vuçiq mohoi çdo përfshirje të Serbisë në sulm, të dhënat e mbledhura para, gjatë, dhe pas sulmit dëshmojnë të kundërtën. Përfshirja e Serbisë në të gjitha fazat e këtij operacioni, përfshirë mbështetjen operative, logjistike, financiare dhe në fund përkrahjen politike dhe legjitime, mund dhe do të vërtetohen në gjykatë.

Grupi i lidhur me Vuçiqin ishte furnizuar me armë të rënda të prodhuara në Serbi, të cilat janë të disponueshme për strukturat ushtarake dhe jo të lejueshme në tregun e zi.

Aty përmenden edhe dy organizatat që Kosova i shpalli terroriste “Mbrojtja civile” dhe “Brigada e Veriut” të cilat gjatë një periudhe dyvjeçare, në dhjetëra stërvitje të ndryshme, bashkë me pjesëtarët e grupit paraushtarak kryen stërvitje për  për t’u përgatitur  për të sulmuar Kosovën.

Njësia speciale ushtarake “Kobra” ishte e përshirë në stërvitjet në të cilat përgatiteshin sulme ndaj Kosovës. Kjo njësi është drejtpërdrejt në varësi të Shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave Ushtarake Serbe.

Raporti të cilin e ka siguruar Gazet Online Reporteri.net, thotë se “ndërhyrja e rreth 60 pjesëtarëve të njësisë së policisë ushtarake për qëllime speciale ‘Kobra’ e Forcave Ushtarake Serbe janë regjistruar më 05 shtator 2023, në kufirin e veriut të Kosovës”.

Kjo njësi e policisë ushtarake është në varësi të drejtpërdrejtë të Shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Serbisë(SAF), me të cilët lideri terrorist Radoiçiq është në koordinim të ngushtë.

Njësia “Kobra” ka qëndruar në lokacionin “Vranovicko Brdo” në zonën kufitare me Kosovën, dhe dyshohet se 10 trupa nga “Kobra” me vetëdije dhe ilegalisht kanë hyrë qindra metra territorit të Republikës së Kosovës. Hyrja është regjistruar në vendbanimin Kleçkë në komunën e Zubin Potokut, afër pikës kufitare Bërnjak/Zubin Potok.

Këta pjesëtarë të “Kobrës” me uniforma të zeza, mes tyre disa të maskuar, ishin të armatosur me armë të gjata.

Stërvitje u zhvilluan edhe në Qendrën Trajnuese të Ministrisë së Punëve të Brendshme “Mitrovo Polje” të Serbisë në Vrnjaçka Banja dhe Kopaonik në malet afër Kosovës.

Që atëherë e deri të paktën disa ditë para sulmit të 24 shtatorit, shumica e terroristëve u ri-organizuan në një grup, duke marrë trajnim intensiv nga instruktorë ushtarakë dhe të tjerë. Grupi filluan të intensifikojnë përgatitjet e tyre për një sulm ushtarak kundër Kosovës.

Kazerma e forcave serbe në Rashkë ka shërbyer si lokacion për trajnimin e vazhdueshëm të pjesëtarëve të këtij formacioni ilegal para dhe sidomos gjatë gjithë vitit para sulmit të 24 shtatorit.

Në vendngjarje janë gjetur edhe harta satelitore, topografike dhe skica. Këto dëshmi vërtetojnë se paramilitarët ishin të trajnuar në taktika ushtarake për operacionin që synonte të gjitha  pikat strategjike në drejtimet Mitrovicë-Jarinjë dhe Mitrovicë-Bërnjak, me synimin për të pushtuar dhe kontrolluar një territor të tërë komunash në veri të vendit.

Sipas dëshmive, operacioni ishte planifikuar të kryhej në tre faza, me një total prej 43 pikash strategjike  të vendosura në udhëkryqe, kodra dhe ura.

Tri fazat si planifikohej sulmi terrorist në Banjskë, e përfshirë edhe njësia speciale ushtarake “Kobra”

Së pari ishte planifikuar një sulm në postbllokun e Policisë së Kosovës në udhëkryqin e Bistricës  për të marrë kontrollin mbi Leposaviq.

Në fazën e dytë, qëllimi ishte për të marrë nën kontrollë dy rrugët që të çojnë në Jarinjë dhe fshatit Zerovnicë. Faza e tretë gjoja parashikonte dislokimin e paraushtarakëve në afërsi të Banjskës.

Pasonte marrja nën kontroll e Manastirit dhe rrugës nga vendkalimi ‘Izvor’ për në fshatin Banjskë.

Të gjitha këto hapa sipas planit serb do të siguronin hapjen e një korridori të lirë për armë të vazhdueshme dhe të tjera furnizime nga Serbia.

Bazuar në provat e mbledhura, këta janë 6 elementët kryesorë që raporti zbulon  në këtë fazë:

1. Sulmi i Banjskës më 24 shtator 2023, u krye nga një grup paraushtarak që kishte ishin rekrutuar, trajnuar dhe caktuar posaçërisht për këtë qëllim, të pajisur me armë të rënda të ofruara nga shteti i Serbisë. Grupi paraushtarak ka vepruar në kuadër të operacionit komandues të strukturave qeveritare serbe, përkatësisht ushtrisë serbe dhe agjencive të inteligjencës serbe.

2. Qëllimi i sulmit ishte nxitja e një konflikti dhe përshkallëzimi më të gjerë duke shkaktuar dëme të rëndësishme në strukturat shtetërore të Republikës së Kosovës, përfshirë edhe humbje të jetëve. Kjo përfshinte sfidimin, kërcënimin dhe vrasjen e mundshme të anëtarëve forcave paqëruajtëse të KFOR-it, si dhe pjesëtarë të Policisë së Kosovës. Vrasja e qëllimshme e oficerit të Policisë së Kosovës z.Afrim Bunjaku dhe tentativa për të vrarë zyrtarët tjerë policorë, ilustron brutalitetin e pamëshirshëm me të cilin u realizua strategjia. Është e qartë se në rast se janë realizuar planet për zgjerimin e konfliktit, KFOR-i dhe personele tjera të sigurisë ndërkombëtare do të ishin i përfshirë.

3. Vendndodhja e Manastirit dhe mënyra se si u planifikua dhe u realizua operacioni lë në dyshim se llogaritja e viktimave gjatë një operacioni policor kundër terroristëve në manastirin e Kishës Ortodokse Serbe në Kosovë, kishte për qëllim të kontribuonte në pretekstin për një ndërhyrje ushtarake për të shpëtuar gjoja qytetarët serbë të rrezikuar të Kosovës dhe pelegrinët nga Serbia.

4. Provat dëshmojnë se zinxhiri komandues për këtë operacion e ka origjinën në strukturat e shtetit të Serbisë, duke e bërë këtë sulm një akt agresioni kundër integritetit territorial të vendit fqinj.

Çdo përfshirje e mundshme nga shteti i Rusisë nëpërmjet oficerëve të tij të inteligjencës dhe të akterëve tjerë shtetërorë brenda Serbisë dhe strukturën e sigurisë së Serbisë, është ende subjekt i mëtejshëm i hetimit.

Forca e përdorur nga Serbia kundër Kosovës, depërtimi i saj në territorin e Kosovës dhe vrasja e anëtarit të personelit të sigurisë me plane për të zgjeruar zonën e veprimit, së bashku me përfshirjen e paqëruajtësve ndërkombëtarë në përleshjen e mundshme me pajisje ushtarake, përbëjnë krim sipas të drejtës ndërkombëtare publike.

Përdorimi i forcës nga Serbia kundër Kosovës, depërtimi në territorin e saj dhe vrasja e anëtarët e personelit të sigurisë me plane për të zgjeruar zonën e veprimit, së bashku me përfshirja e paqeruajtësve ndërkombëtarë në përleshje të mundshme me pajisje ushtarake, përbëjnë a krim sipas të drejtës ndërkombëtare publike. Përgjegjësinë për këtë krim e ka presidenti i Serbia dhe strukturat e tij të sigurisë të përfshira. Përgjegjësia për këtë krim qëndron në Presidentin e Serbisë dhe strukturat e tij të përfshira të sigurisë.

5. Pamundësia e përkohshme për të ndjekur penalisht pjesëtarët paraushtarak të grupit terrorist si pasojë e refuzimit të Serbisë për ekstradimin e tyre ndihmon në mosndëshkimin e krimeve dhe përbën shkelje të së drejtës penale ndërkombëtare, e cila mund të shërbejë si një liri veprimi për ndërmarrjen e tentativave të reja të sulmeve terroriste paraushtarake edhe në të ardhmen e afërt.

6. Përveç mbështetjes operative dhe organizative, udhëheqja e Serbisë vazhdon ta të nxisë  konfliktin në Kosovë, deri në një revoltë të armatosur. Ky agresion, përmes propagandës dhe detyrimit të popullsisë në pjesën veriore të Kosovës u tërhoq vetëm pas operacionit të dështuar. Presidenti Vuçiq iu drejtua serbëve qytetarët e Kosovës, duke sugjeruar se do të vinte koha që ata të largoheshin nga Kosova “në traktorë.”

Këto paralajmërime janë absolutisht të fabrikuara dhe synojnë përshkallëzimin e mëtejshëm të situatë deri në një rebelim të armatosur kundër institucioneve demokratike të Kosovës.

Për të mbajtur të hapur mundësinë për një pushtim ushtarak të Kosovës në çdo kohë, Serbia është duke mbajtur deri në 48 baza “përpara operacionale” të ushtrisë së saj afër kufirit të Kosovës. Për të forcuar përgatitjet për luftë, Vuçiq po organizon murale të mëdha dhe grafite  në Serbia, duke promovuar sloganin “Kur ushtria jonë të kthehet në Kosovë”. Propaganda e përgjithshme në Serbi për një luftë të ardhshme ka arritur nivele të paprecedentë, edhe në krahasim me gjuhën e vazhdueshme të urrejtjes të promovuar nga serbët agresiv, nacionalist të  lidershipit përmes mediave të tij. /Reporteri.net/.

Fotografia që dëshmon lidhjen e ushtrisë serbe me sulmin terrorist në Banjskë