Dritan Goxhaj, ish-oficer i ushtrisë shqiptare dhe ish-pjesëtar i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK), tregoi për Euronews Albania përjetimet e tij gjatë fundit të luftimeve në Kosovë.

Goxhaj nuk e konsideroi datën 12 qershor si datë të çlirimit, pasi siç tha ai në konsideratë për këtë cilësim merret largimi i trupave të fundit armike.

“Më datë 22 qershor është larguar autokolona e fundit e forcave jugosllave që i përkiste korpusit të Prishtinës dhe është larguar me drejtim Prishtinë-Podujevë-Merdar,” – tha Goxhaj, i cili në vitin 1999 ishte oficer i ushtrisë shqiptare.

Ai tha se ishte me detyrë në Vlorë në repartin e aviacionit dhe bashkë me shokë të tjerë të ushtrisë, përmes njohjeve të tjera nga pjesëtarë të UÇK-së, morën kërkesë që të bëheshin pjesë e grupimit.

“Po ngriheshin forcat e reja me vullnetarët që po vinin nga diaspora dhe po stërviteshin në qendrat stërvitore të ushtrisë shqiptare në Thekë, në Burrel, në Cahan,” – tregoi ish-pjesëtari i UÇK-së, i cili tha se ishte komanduar komandant dhe nga Shtabi i Përgjithshëm ishte angazhuar të merrte pjesë në operacionin “Shigjeta” në kufirin mes Shqipërisë dhe Kosovës me organizime në malin e Pashtrikut në verilindje të Kukësit dhe Kosharës në verilindje të Tropojës.

Goxhaj u shpreh se fakti që në atë periudhë kishte qenë i ri dhe i sapodalë nga akademia ushtarake ndikoi që të mos ndjente frikë, por ta konsideronte një “mundësi që të vjen një herë në 100 vjet”.

“Ishte shans që besoj nuk duhej humbur nga askush, në ato momente adrenalina nuk të bën të mendosh dhe ditët e para të luftimeve normalisht që është frikë, por më pas të bëhet rutinë,” – tha ish-oficeri duke theksuar se nga teoria në praktikë lufta ka ndryshim shumë të madh.

I pyetur për momentin më të vështirë të luftimeve në UÇK, Goxhaj tha se mëngjeset ishin gjithmonë të vështira pasi forcat serbe nisnin bombardimet me mortaja dhe top në zonën e Pashtrikut, zonë në të cilën ata informoheshin për vendndodhjet e UÇK-së.

“Momenti më i vështirë ka qenë bombardimi me anë të avionit, një MIG-21, i cili hodhi lëndë helmuese duke paralizuar edhe disa ushtarë të UÇK-së,” – tregoi Goxhaj ndërsa shtoi se sipas informacioneve të tij nga Shqipëria dolën vullnetarë 148 ushtarë, 32 prej të cilëve ranë dëshmorë.

Ish-oficeri i ushtrisë tregoi se arritjen e marrëveshjes së Kumanovës, e cila i hapte rrugë futjes së forcave të NATO-s dhe nisjen e tërheqjes së forcave serbe e kishte marrë vesh përmes Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së dhe radios.

“Shtabi i Përgjithshëm njoftoi të gjitha njësitë e UÇK-së që të tregohej vetëpërmbajtje dhe forcat serbe të mos sulmoheshin gjatë tërheqjes, por ama ushtarët kishin të drejtën e vetëmbrojtjen,” – tha Goxhaj, i cili tha se prej 24 marsit kur nisën bombardimet e NATO-s, pritej edhe një ndërhyrje tokësore.

I pyetur se kë do të veçonte më shumë nga luftëtarët, Goxhaj vlerësoi me emocionet e kujtimeve të shkuara, Indrit Carën, i cili la Anglinë dhe ra dëshmorë për Kosovën.

“Përveç ushtarëve të thjeshtë pjesa tjetër e komandantëve e kanë humbur areolën që fituan gjatë luftës, kjo pasi pothuajse e privatizuan luftën dhe me këtë privatizim e shkatërruan Kosovën edhe luftën edhe reputacionin e UÇK-së,” – përfundoi Goxhaj.