Më 26 prill 1986, një katastrofë bërthamore ndodhi në Çernobil, duke shkatërruar reaktorin e një centrali bërthamor në Ukrainë dhe duke çliruar mbi 50 milionë curies radionuklide në atmosferë. Rrezatimi i shpërndarë nga ky aksident nuk ndikoi vetëm në qytetin përreth, por gjithashtu u përhap në të gjithë Europën dhe Hemisferën Veriore. Pasojat e këtij aksidenti kanë qenë të paimagjinueshme dhe kanë lënë shenja të thella në jetët e atyre që i përjetuan.

Në librin Zërat nga Çernobili: Historia Gojore e një Katastrofe Bërthamore, Svetlana Alexievich përmbledh dëshmitë më të prekshme dhe të thella të personave që jetuan këtë tragjedi. Ajo intervistoi më shumë se 500 njerëz, nga zjarrfikës e deri te qytetarët e zakonshëm, duke krijuar një pasqyrë të vërtetë dhe të ndjeshme të çfarë ndodhi në momentet pas shpërthimit dhe gjatë pasojave të tij. Libri është një rrëfim gojor që hedh dritë mbi dramat individuale, pa u fokusuar vetëm në humbjet materiale apo zhvendosjet masive.

Një nga rrëfimet më të prekshme është ai i Ljudmila Ignatenkos, gruas së një zjarrfikësi që humbi jetën pas ekspozimit ndaj rrezatimit. Ljudmila kujton momentin kur burri i saj, shkoi për të shuar zjarrin pa pajisjet e duhura mbrojtëse. Pas kësaj, ai kaloi fazat e helmimit të rëndë nga rrezatimi dhe vdiq, ndërkohë që fëmija i saj vdiq në lindje për shkak të dëmtimit nga radikalet bërthamore. Ky është vetëm një nga shumë histori që Alexievich sjell në libër, ku përshkruhen jo vetëm tragjeditë personale, por gjithashtu reagimet e personave të tjerë që u prekën nga kjo katastrofë.

Një tjetër aspekt i rëndësishëm që trajtohet në libër është mënyra se si rrezatimi u perceptua nga njerëzit që jetonin pranë Çernobilit. Mësuesit që u dërguan në fshatra për të edukuar popullatën për pasojat e rrezatimit e kishin të vështirë të shpjegonin dukuri që ata vetë nuk i kuptonin plotësisht. Si mund të kuptohet dallimi midis “becquerelëve” dhe “roentgenëve” për ata që nuk ishin të informuar për fenomene bërthamore? Ky pasqyrim i mungesës së informacionit dhe panikut që mbizotëronte në popullatë është një tjetër element i fuqishëm i këtij libri.

Për të gjithë ata që janë të përfshirë në fushat e mjekësisë bërthamore dhe radiologjisë, Zërat nga Çernobili është një lexim i domosdoshëm. Libri nuk fokusohet vetëm në pasojat mjekësore, por gjithashtu në tragjedinë psikologjike dhe njerëzore që ka sjellë ky aksident. Pasojat e katastrofës në Çernobil janë një paralajmërim për të ardhmen, sidomos përballë kërcënimeve të mundshme nga përdorimi i energjisë bërthamore në raste emergjente.

Në një botë ku frika nga katastrofat bërthamore është gjithnjë e pranishme, libri i Alexievich na kujton se përtej dëmeve të dukshme materiale, kjo është një histori mbi humbjen e jetëve, shpirtit dhe ndjenjave të njerëzve. Zërat nga Çernobili është një përpjekje për të ruajtur kujtimin e atyre që vuajtën dhe për të kuptuar se si një katastrofë mund të ndryshojë një shoqëri përgjithmonë.