Shumë duan që presidenti të heqë dorë nga kandidimi për rizgjedhje pas një debati katastrofik. Ekipi i tij duhet të pyesë se çfarë është më e mira për SHBA-në

Tani demokratët nuk kanë alternativa të mira. Pyetja është se cila është më pak e rrezikshme nga ato të këqijat. Votuesit demokratë nuk donin që Joe Biden të kandidonte përsëri. Pothuajse 70% të të anketuarve e vlerësuan atë shumë të vjetër për të shërbyer për edhe një mandat. Privatisht, shumë demokratë të lartë dhe donatorë ndanë shqetësimet e tyre. Por me Bidenin të vendosur për të qëndruar, konsensusi ishte që të mblidhej. Tani, pas debatit katastrofik të së enjtes së kaluar, partia është në panik. Vetëm katër muaj nga zgjedhjet, ka një diskutim të furishëm për zëvendësuesit e mundshëm të Bidenit.

Kjo pothuajse me siguri do të kërkonte marrëveshje me Bidenin. Gruaja e tij, Jill, e parë si çelësi që ai të marrë vendimin, duket se po e nxit atë të vazhdojë. Duket se ai beson se vetëm ai është në gjendje të mundë përsëri Trumpin. Pak janë dakord. Mungesa e një mekanizmi formal për ta hequr atë nuk përjashton efektet e gravitetit politik. Zvogëlimi i sondazheve, shuarja e fondeve dhe kërkesave private, apo edhe publike për largimin e tij nga figura të larta demokrate, mund të ndryshojnë ende mendjen e tij. Një kor në rritje i figurave mediatike më parë mbështetëse po e nxisin atë të largohet.

Bideni ka arritur shumë më tepër nga sa pritej simpatizues, pavarësisht kritikave të brendshme për trajtimin ndaj luftës së Izraelit në Gazë dhe emigracionit. Është e vërtetë që ai nuk ka marrë kredite të mjaftueshme. Është gjithashtu e vërtetë se performanca e tij në debat ishte shumë më e keqe nga sa kishin parashikuar edhe pesimistët. Ajo shkonte përtej fjalëve të ngatërruara, dukej e brishtë dhe dukej e dobët. Për të drejtat e abortit, përgjigja e tij ishte e pakuptueshme. Asnjë paraqitje e sigurt në takime nuk do ta fshijë këtë fatkeqësi.

Megjithëse fjalimet e vetë Trumpit në tubim kanë qenë gjithnjë e më të rrëmujshme, jokoherente dhe hakmarrëse, ai ishte – sipas standardeve të tij – i disiplinuar në fjalimin e të enjtes. Por ajo që ai dha ishte një lumë gënjeshtrash. Mandati i tij i parë, që kulmoi me përpjekjen e tij për të përmbysur vullnetin e popullit në zgjedhjet e vitit 2020 dhe sulmin e mbështetësve të tij në Kapitol, ishte thellësisht i dëmshëm për SHBA-në. Larg çdo aluzioni pendimi, fjalët e tij tregojnë se një mandat i dytë do të ishte shumë më shkatërrues dhe këtë herë ai ka një ekip koheziv dhe të vendosur për të realizuar planet e tij. Retorika e tij është bërë gjithnjë e më fashiste. Bota është dukshëm më pak e sigurt se përpara mandatit të tij: shikoni Korenë e Veriut, Iranin ose ndonjë nga autokratët e saj të guximshëm që nga Vladimir Putin e këndej. Ai do të tërhiqej sërish nga marrëveshja e Parisit për klimën. Asnjë nga këto nuk e ul shiritin për kandidatin demokrat. E ngre atë, sepse është thelbësore që Trumpi të mposhtet.

Zëvendësimi i Bidenit në këtë fazë të vonë do të ishte i rrezikshëm. Nuk ka asnjë kandidat të qartë për ta zëvendësuar edhe nëse pretendentët mund të binden të lënë mënjanë ambiciet personale dhe dallimet politike. Kamala Harris, nënkryetarja, ka po ashtu vlerësime të zymta të sondazheve. Megjithëse konventa e gushtit do të ofronte një skenë për pretendentët, partia do të shkonte në vend me një kandidat relativisht të panjohur dhe kryesisht të patestuar.

Megjithatë Bideni është i njohur dhe i papëlqyer. Ai u testua sërish të enjten dhe dështoi. Ai e shpëtoi vendin e tij duke qëndruar në vitin 2020. Por debati ka detyruar shumë njerëz të arrijnë në përfundimin se mënyra më e mirë për të për ta shpëtuar atë në vitin 2024 është të qëndrojë mënjanë. Ata që janë më të afërt duhet ta këshillojnë jo për interesat e tij, por të vendit. Demokratët janë kapur mes “Scylla” dhe “Charybdis”.

Cilado qoftë zgjedhja e tyre, ata duhet të kapin timonin para se të jetë tepër vonë. Nuk është vetëm partia që është në rrezik, por vetë demokracia amerikane.

Ky opinion u shkrua nga The Guardian. Përktheu gazeta online Reporteri.net.