Legalizimi i kanabisit nuk është më diçka radikale, por një strategji gjithnjë e më e normalizuar. Qasja e ashpër ndaj drogës, është arkaike…

Reaformat për kanabisin në Gjermani u miratuan këtë javë, duke kapërcyer pengesën përfundimtare legjislative, kur Budesrat, dhoma e sipërme e Gjermanisë, votoi projektligjin që kaloi me një shumicë.

Gjermania është një shtesë e rëndësishme në listën në rritje të vendeve që dezertojnë nga konsensusi i luftës ndaj drogës që kishte mbajtur për më shumë se gjysmë shekulli. Më shumë se gjysmë miliardë njerëz tani jetojnë në juridiksione që vendosin akses ligjor për të rriturit në kanabis për përdorim rekreativ.

Kur ligji i ri i Gjermanisë të hyjë në fuqi më 1 prill, ai do të dekriminalizojë posedimin e deri në 25 g kanabis për përdorim personal (dhe deri në 50 g në shtëpi), do të lejojë kërkesat për heqjen e të dhënave penale për shkeljet e posedimit në të kaluarën, do të legalizojë rritjen në shtëpi në tre bimë kanabisi për përdorim personal dhe të krijojë një kuadër rregullator për shoqatat jofitimprurëse brenda të cilave kanabisi mund të rritet dhe të furnizohet për anëtarët.

Kur u njoftua për reformat për kanabis, në vitin 2021, plani ishte për një treg të rregulluar tregtar më shumë si ai i Kanadasë, i krijuar në vitin 2018. Një studim ka sugjeruar që një treg i tillë tregtar mund të krijojë 27,000 vende pune në Gjermani dhe të sjellë € 4.7 miliardë në vit në të ardhurat tatimore dhe kursime në drejtësinë penale. Por këto aspirata duhej të frenoheshin kur u bë e qartë se ndoshta do të shkelte detyrimet ligjore sipas konventave të OKB-së për drogën, si dhe ligjin e BE-së.

Në vend të kësaj, Gjermania ka zgjedhur një formë të “legalizimit-lite” që ofron kanale për akses ligjor nëpërmjet shoqatave në rritje ose jofitimprurëse, ndërkohë që, shpreson, të shmangë fushën e minuar të së drejtës ndërkombëtare. Një shkurtim i ngjashëm ka ndodhur me reformat në Republikën Çeke dhe Luksemburg. Të tre vendet kanë moderuar planet e tyre dhe në thelb kanë kopjuar Maltën, pionierin e pamundur të reformës së kanabisit të Evropës, modeli novator jo-tregtar i të cilit për rritjen në shtëpi dhe shoqërimin e kanabisit kaloi në vitin 2021, duke u bërë plani për valën e re të reformave të BE-së.

Por ndërsa Malta e ka bërë të qartë se modeli i saj jofitimprurës është një strategji e qëllimshme e reduktimit të dëmit për të shmangur rreziqet e mbikomercializimit të stilit të “vrasjes nga alkooli” dhe monopoleve të korporatave, Gjermania dhe vendet e tjera të BE-së i kanë pozicionuar pa mëdyshje modelet e tyre të reja si një hap kalimtar drejt një të ardhmeje të shitjes me pakicë komerciale, ndonëse e rregulluar me më shumë përgjegjësi. Gjermania ka njoftuar tashmë se do të vazhdojë me fazën e dytë të planit të saj të kanabisit, në formën e një “studimi pilot” me pakicë të kufizuar në kohë në një numër qytetesh. Ashtu si “eksperimentet” e ngjashme që po zhvillohen në Holandë dhe Zvicër , ajo shpreson të përmirësojë kufizimet e së drejtës ndërkombëtare nën flamurin e “kërkimit shkencor”.

Por ndërsa debati rreth meritave të modeleve të ndryshme të politikave të kanabisit luhet në një eksperiment natyror që përfshin globin, nga 24 shtete të SHBA, Kanadaja dhe Uruguai në Afrikën e Jugut, Meksikën dhe pjesë të Australisë, lëvizja e Gjermanisë ndihet veçanërisht e rëndësishme. Më shumë se 100 herë më e madhe se popullsia e Maltës ose Luksemburgut, dhe e vendosur në zemër të krijimit evropian, Gjermania ka ndikimin ekonomik dhe politik për të riorientuar ndjeshëm ligjet dhe të menduarit për politikën e drogës në BE dhe skenën më të gjerë ndërkombëtare.

Ky ndikim ndihet në mënyrë të pashmangshme edhe në Mbretërinë e Bashkuar. Ndërsa argumentet e vjetra për reforma lëvizin nga teoria në realitet në shtetet fqinje të respektuara, ato bëhen më të vështira për t’u injoruar dhe përshkojnë gjithnjë e më shumë ndërgjegjen kombëtare.

Miratimi i rregullores së përgjegjshme të kanabisit është gjithnjë e më shumë i normalizuar dhe i përhapur. Nuk është më një pozicion radikal, por një pozicion pragmatik, me shembuj të botës reale për ta vërtetuar atë. Dhe ndërsa laburistët dhe konservatorët, me zgjedhjet në prag, nuk kanë guxim për të shkuar përtej qëndrimit të lodhur “të ashpër ndaj drogës”, mbështetja publike për legalizimin vazhdon rritjen e saj të paepur, me sondazhet që tani tregojnë mbështetjen e shumicës. Ndërsa mbështetja për një platformë reformash bëhet një aset politik dhe jo një detyrim politik, pozicionet e mbajtura prej kohësh privatisht nga ata në pushtet do të shfaqen gjithnjë e më shumë në publik.

Me mbështetjen e Londrës për legalizimin e kanabisit në 60%, për shembull, kryebashkiaku i saj, Sadiq Khan, ka filluar haptazi të eksplorojë reformat. Në mungesë të udhëheqjes politike parimore nga qeveria, ndryshimi mund të zbresë në këtë llogaritje të ftohtë politike. Po i afrohemi me shpejtësi pikës së kthesës dhe reformat e Gjermanisë vetëm sa mund ta shtojnë vrullin.

Steve Rolles është analist i lartë i politikave për Transform Drug Policy Foundation. Këtë artikull e ka shkruar për The Guardian. Përktheu dhe përshtati Gazeta Online Reporteri.net.