Në një qendër rehabilitimi brenda një spitali të Madridit, pacientët me Covid-19 tërheqin me vete një rezervuar oksigjeni, edhe kur kryejnë punët e tyre rutinë.

Megjithëse vaksinat kanë rritur shpresat se pandemia do të përfundojë së shpejti, shumë që po luftojnë për të kapërcyer një periudhë serioze të virusit vazhdojnë të luftojnë me mungesë të frymëmarrjes, lodhje dhe lëvizje.

“Nuk mund të eci vetë”, pranon Carolina Gallardo, 51 vjeçe, e cila duhet të mësojë sesi të ecë përsëri në një qendër rehabilitimi në spitalin Isabel Zendal, përcjell Telegrafi.

“Unë nuk mund t’i përdor duart e mia – shikoni flokët e mi, madje as nuk mund t’i rregulloj vetë”.

Duke u ngritur nga karrigia e saj, ajo ngjitet fort në shufrat paralele, duke lëvizur ngadalë këmbën e saj në atë që është padyshim një përpjekje e madhe.

Me një krah rreth belit, një fizioterapist e nxit butësisht, duke e inkurajuar atë që të vendosë peshën e saj së pari në njërën këmbë pastaj në tjetrën.

I ndërtuar në vetëm tre muaj me një kosto prej mbi 150 milionë euro, spitali Isabel Zendal hapi dyert në dhjetor për të trajtuar pacientët me Covid-19, edhe pse qendra e tij e rehabilitimit u përurua vetëm këtë muaj.

Këtu, ekspertët ndihmojnë në rikuperimin e pacientëve Covid-19 të cilët luftojnë me probleme të vazhdueshme të frymëmarrjes ose kanë humbur “aftësinë motorike”, deri në atë pikë sa të mbash një lugë ose të hapësh një shishe “është e pamundur”, shpjegon Dr Jose Lopez Araujo.