Rodrigo de Jerez ishte një nga marinarët që nisën në vitin 1492 me Kolombin në udhëtimin e tij të parë në Botën e Re (megjithëse ata mendonin se po shkonin në Indi). Më 12 tetor të atij viti, ata e gjetën veten në San Salvador, Bahamas, ku hasën disa vendas që u dhanë “gjethe të thata që përhapnin një aromë të çuditshme”.

Ndonëse duhani dhe konsumimi i tij u zbuluan nga ana e amerikanëve (përkatësisht indianëve) evropianët ishin ata të cilët natyrisht e sollën në Evropë dhe pa të cilët duahnpirja mbase nuk do të ekzistonte kurrë në përmasat që ekziston sot, transmeton Reporteri.net

Më 12 tetor të atij viti, ata gjetën veten në ishullin e San Salvadorit në Bahamas, ku hasën disa vendas, të cilët e quanin ishullin e tyre të lindjes Gwangahani. Për njerëzit e bardhë të pazakontë, vendasit u dhanë një “gjethe të thatë që përhapte aromë të çuditshme”.

Spanjollët hodhën gjethet, sepse, ata kishin ardhur për ar dhe argjend Në nëntor, Jerez dhe Luis de Toros panë së pari atë që vendasit po bënin me ato fletë: ata panë tym.

Si rezultat i kësaj Rodrigo de Jerez hyri në mes të turmës. Kjo besohet të jetë pirja e duhanit e parë e duhanit nga një evropian në histori.

Kur u kthye në Evropë në anijen Ninja, Rodrigou u tregoi qytetarë të tjerë në Ajamonte të Spanjës, për këtë  zakon të  çuditshëm i zbuluar në Indi. Njerëzit ishin të frikësuar dhe të tronditur. Inkuizicioni spanjoll menjëherë e dënoi atë për zakonin “mëkatar “, sepse “vetëm Djalli mund t’i jap njeriut fuqinë pët të nxjerrë tym përmes gojës së tij”.

Për shtatë vjet, Rodrigo qëndroi  në burg. Kur më në fund u lejua jashtë, ai kishte çfarë të shihte: pirja e duhanit tanimë ishte plotësisht normale./Reporteri.net